Başlığı okuyunca, nasıl olur, diyeceğinizi biliyorum ve bunu bilerek tekrarlıyorum: Beşir Esad savaşı kaybetti.

Açıklayıcı olması için şöyle yazayım:

Batı Kürdistan’da Kürtlerin ayaklanmasını ve özerklik ilanını bastırsa, El Nursa ve Özgür Suriye Ordusu’nu kesin olarak yense bile Beşir Esad bu savaşı kaybetmiştir.

Nasıl olur, diyorsanız anlatayım:

Diyelim ki Suriye ordusu Batı Kürdistan’ın yerleşim birimlerine yönelik olarak şimdi arada bir yaptığı bombardımanı sıklaştırdı ve YPG’ye önemli kayıplar verdirdi. Askeri olarak üstün geldi.

Bu onun savaşı kazandığı anlamına gelmez, çünkü savaştan önce Suriye’deki Kürtlerin hiçbir şeyi yoktu. Yaklaşık yüzde 40’ı ülke vatandaşı olarak bile sayılmıyordu. İstediğiniz baskıyı uygulayın artık Kürtleri savaş öncesi konumlarına itemezsiniz. Geriletebilirsiniz, ama eski konumlarına kadar itemezsiniz.

Özgür Suriye Ordusu ve El Nursa için de aynı durum söz konusudur.

Diyelim ki Esad kazandı, çok sayıda kişiyi öldürdü ve karşı tarafın askeri gücünü dağıttı.

Ne yaparsa yapsın, kalanlar olacaktır.

Irak’ın durumunu görüyorsunuz. İkide bir bombalar patlıyor, insanlar ölüyor, asayiş hak getire…

Aynı gelecek Suriye’yi de bekliyor.

Bu örgütler ayaklandılar, askeri başarılar kazandılar, değişik yerleşim birimlerini ele geçirdiler ve artık siz ne yaparsanız yapın, onları ayaklanma öncesi konumlarına kadar geriye itemezsiniz.

Esad belki (belki) kalacak, ama yönetilebilecek bir ülke daha şimdiden kalmamış durumdadır.

Suriye bütünsel bir ülke olarak sadece haritada vardır. 2,5 yıllık iç savaşta en az 100 bin kişinin öldüğü, nüfusun yaklaşık dörtte birinin dış ya da iç göçlerle yerinden ayrıldığı, karşılıklı olarak kanlı katliamların (Alevi ve Sünni katliamları) yapıldığı bir ülkede insanların artık bir arada yaşaması mümkün değildir.

Bu ülke ya bitmeyen bir kargaşadan kurtulamayacak ya da federatif bir yapıya sahip olacaktır.

Başka bir deyişle Esad’ın Suriye’yi bir bütün olarak yönetebilmesi artık mümkün değildir.

Lazkiye merkezli Alevistan kurup orada yaşayabilir, ama orada bile rahat bırakılmayacaktır.

Yıllardır Hatay’ın anavatanı Suriye’dir derlerdi, ama artık Suriye kalmadı…

Çok çabaladılar ama yıllardan beri Hatay’da Suriye’ye katılmayı savunan kayda değer bir hareketlenme yaratamadılar.

Hatay’ın Suriye’nin İskenderun Sancağı olması lafta kaldı…

Alevistan kurulursa bu kez Hatay’daki Nusayrilerle birleşmek isteyeceklerdir.

İstesinler ve biraz da böyle zaman geçirsinler.

Lübnan ve Hatay’ı kapsayan büyük Suriye projesi ölmüştür.

Üzerine bir bardak su için, diyeceğim ama bunun için bile geç oldu artık…

Esad bu savaşı kaybetti…

Yönetici –belki- kaldı ama yönetilecek ülke kalmadı!