TDAS temelinden hareket eden üç örgüt; Devrimci Savaş, HDÖ ve Acilciler bir süreden beri bulunmuyor. Birileri çıkıp da “biz varız” derse, başarılar dilemekten başka yapılacak şey yoktur. Bir de “gel yavaş gel yerler yaş” diye eklemek gerekir.

Ne Yapmalı da “bir örgütün politik karakterini belirleyen eyleminin siyasi muhtevasıdır” denilmişti. En az yirmi yıldır savunulan hayata geçirilemiyorsa, politikanın dışına düşmüşsünüz demektir, her tarafınız örgüt olsa ne olur?

Şanlı geçmiş söylemiyle bugün ve yarının sorunlarına çözüm bulunamaz. Bulunsaydı eğer, Devrimci Yol’dan kalan arkadaşların bunu fazlasıyla yapabilmiş olmaları gerekirdi. Sürekli aynı yöntemi kullanıyorlar ama olmuyor ve olmuyor.

Mahir Çayan 50 yıl kadar önce “illegalitenin çarkları pasifizm adına” döner demişti. Bunu aslında pek bir şey yapamayan ama büyük işler planlandığı hatta yapıldığı havasını yaratmak için yoğun illegaliteye başvuranlar için söylemişti.

Son 20 yıldır diyelim, bu belirlemenin geçerliliği kalmadı, çünkü bilginin yayılma hızı ve ulaşılma imkanları o kadar arttı ki, herkes birbirinin nerede ve ne yaptığını yaklaşık olarak biliyor. Ayrı düşündüğümüz ama sevdiğim bir arkadaşın mezar yerinin bile gizlenmesini ben bu illegalite anlayışına yormuştum.

Ne yapalım, öyleyse öyledir.

Yazının kalanını aşağıdaki bağlantıdan okuyabilirsiniz. Çıkmıyorsa kopyalayıp okuyun artık…

www.omurkaramollaoglu.blogspot.com