Biraz izin alacağım. Kaç gün olur bilmiyorum ama fazla sürmez. Bu demektir ki yazı yazmayacağım.

Nedeni yorgunluk değil, bir konuda biraz çalışmam gerekiyor.

Moralimi bozmak için uğraşmam gerek…

Bir bölümünüz “ne demek yani?” diyebilirsiniz ama bu özellik bende eskidir.

İlk kez 18 yaşında ODTÜ Hazırlık Sınıfı’nın sonlarına doğru böyle yapmam gerektiğini düşünmüş ve yapmıştım.

Ağır bir okuldu, geçer not 70 idi, ben 80 üzerine abone olmuştum ve sık olan sınavlara hazırlanmadan giriyordum. Özgüvenin bu kadarı saçmaydı ve tehlikeliydi.

Bu nedenle özgüveni yıpratmaya çalıştım.

Nasıl yapılır?

O sırada Orhan Gencebay yeni çıkmıştı, sürekli onu dinleyip moralimi bozardım.

Birkaç günde yeniden ders çalışır duruma gelmiştim, amaç da zaten buydu.

Şu sıralar da moralimi bozmak gerektiğini hissediyorum, böyle de yapacağım.

İyisi mi şu sıralar ölüm yıldönümü anılan sevdiğim şarkıcı Tanju Okan’ı dinleyeyim…

Öyle sarhoş olsam ki

Bir an seni unutsam

Şarkısını pek severdim.

Sirozdan ölüyor, sürekli içmesi nedeniyle karaciğeri onu terk ediyor.

“Neden çok içiyorsunuz?” diye sorduklarında,

“Bütün ülkeyi dolaştım, herkes içiyor” diyor.

Orası öyle…

Diyelim son on yıldır –belki de yirmi- özellikle de devrimciler acayip içiyorlar.

Sağlıkta bunun acısı çıkacaktır, hiç merak etmeyin.

İçki ben de içerim de her gece sarhoş olacak kadar içmek, yapılmaması gerekir!

Neyse, kendileri bilir.

Şimdi youtube’dan Tanju Okan’ı bulup dinlemeye başlayayım…