Şiir hakkında konuşabilecek birisi değilim ama satırı yarım bırakınca şiir yazdığını sananların durumunu anlayabilecek kadar şiir bilgim var diyebilirim.

Bu yazıda Ahmet Telli’nin 11. şiir kitabı Arkadaşlık Günleriydi’den bir bölüm aktaracağım.

IV.

Hasat harman ve harabiyet

Yinelerken kendini; her cümle

Kendi çelişkisiyle heceliyor dünü

Bugünü, yok yeni bir başlangıç

Bilineni tekrardan kurtulmuyor balkon

V/

Şimdi taşlıkta çürüyen otların kokusu

Ahşabı delik deşik etmiş tahtakuruları

Okunmuş bir kitabın son notu gibi

Bitirmiş de kendi hikayesini çoktan

Ölüm uykusuna dalıp gitmiş balkon

Kitabın tümüyle ilgili Enver Topaloğlu’nun tanıtım yazısını artıgercek.com da bulabilirsiniz (23.9.2023).

Solun çok sayıda insanının yakın geçmişini ve bugününü bu kadar iyi anlatan şiir zor bulunur.

Anlatılanlar hep aynı şeyler, sürekli tekrar; yeni başlangıç ya da yarın yok…

Kişiler için ise gelecek yok; hayat ve hikaye bitmiş…

Bu arkadaşların yapamayacakları artık iyice belli olan kendini aşma, yeniyi üretme çabasını bırakıp, durumlarını kabul etmelerinde yarar bulunuyor.

Geçmişte iyi şeyler yapmışlardır, bunu inkar eden bulunmuyor.

Ama geçti onlar, yıllar öncesinde kaldı ve bitmiş hikayeyi uzatmaya çabalamanın anlamı bulunmuyor.