Geçmişte bunu düşünmüş ve “80’inden sonra yazarım” demiştim. 80’den sonra hastaneye yatacak düzeyde hasta olmayı bekliyordum ama 73 yaşında iken geldi. İlk kez hastanelik işim oldu. Gerçi erken teşhis ve hızlı davranma sayesinde tümör kanseri yayamadan alındı ama yine de kanser geçirmiş olmak hafife alınacak konu değildir.

Halen tereddütteyim yazıp yazmamak konusunda…

Gerçi parçalı olarak hayatımla ilgili çok yazı yazdım. Bunların bileştirilmesi ve eklemeler yapılması gerekir.

Gerçekçi bir insanım. Kendini abartmak kadar alçakgönüllülüğün de gerçeği tahrip ettiğini düşünürüm. O sözüm ona alçakgönüllülüklerin önemli bölümünün numara olduğunu da bilirim.

Ne isen osundur.

Belirli konularda oldukça sekter ve genel olarak fanatik bir insanım. Bir konuda karar verdim mi, doğru ya da yanlış, sonuna kadar giderim. Bu özelliğimi de severim.

Bu fanatiklik içinde bir de değiştirebilmek vardır. Gittiğin bir yoldan sonuç alamıyorsan değiştirirsin, değiştirebilmek gerekir. Yol biraz değişmiş ama sonuna kadar gitmek kararlılığı değişmemiştir.

Bu özellikler uyurken kazanılmıyor, başarılı olduğunuz ve olamadığınız pratikler yaşamış olmanız gerekiyor.

Herkesin eksikleri vardır ve herkes hata yapar. Önemli olan hiç düşmemek değil, daima kalkabilmektir.

Bir süre sonra karar veririm sanırım.