Yazdığım kitapların ve makalelerin ek olarak da videoların özellikle akademik çevrede yaygın olarak izlendiğini duyuyordum ama bunun somut göstergelerini araştırmamıştım. Dün bir arkadaşın ısrarıyla Akademika sitesine abone oldum. Burası akademisyenlerin verdikleri derslerde önerdikleri kaynakların, yazdıkları ve İngilizcede paper olarak adlandırılan kısa makalelerin yayınlandığı yerdir. Adıma 187 referans verildiğini görünce hem şaşırdım hem de memnun oldum.

Bana iletildiğine göre videolar da bu çevre tarafından yoğun olarak izleniyor.

İki yönden memnuniyet vericidir bu durum…

Birincisi; insanlar ve özellikle de akademisyenler yeniyi duyuyorlar ve izliyorlar. Bilinen şeyleri ne anlatırım ne de yazarım. Benim için esas olan yenidir. Mümkün olduğunca bunu üretmeye çalışırım.

İkincisi; üniversitelerimiz son 20 yılda kötüleşti, eğitim düzeyi düştü. Haklarında tek referans bulunmayan ama profesör olan kişilerin sayısı az değildir. Böyle bile olsa öğrenmek isteyen, yeniyi izleyen akademisyenler de bulunuyor. Üç ayrı dalda –kimya, politik bilim ve sosyoloji, felsefe ve etnoloji- üniversite bitirdim ve bunlardan ikisi yüksek lisans düzeyindedir ama akademisyen değilim. Bazı arkadaşlar “yok canım, sen daha bile iyisin” diyorlar ama sorun akademisyen olup olmamak değildir. Önemli olan sürekli öğrenmek ve yeniyi araştırmaktır.

Üniversitelerin ve genel olarak toplumsal bilgi düzeyinin daha iyi olmasını isterdim ama durum hepinizin de bildiği gibi hiç iyi değildir.

Ne yapacağız?

“Karanlıktan şikayet etme, bir mum yak” sözünü çok severim.

Kalite her yerde yolunu açacaktır, bazen geç olabilir ama açacaktır.

Bu güzel gelişme sonucu insan kendisinde daha fazla sorumluluk hissediyor.