Bugün yazı yazmayacaktım ama siteye baktım, birkaç gündür yazmamışım; olmaz…

Okur sayısı hiç fena değil ve insanın okuruna karşı sorumluluğunu unutmaması gerekir.

Nasıl olsa okunuyorum, videolarda dinleniyorum deyip kendinizi salamazsınız.

Sürekli okuyup, öğrenmek ve iletmek zorundasınız.

Bu bir sorumluluktur.

Sürgün ve kadınlar konulu broşür bitti. Kapağı ve sayfa düzeni yapılacak, yakında –diğerlerinde olduğu gibi- E-kitap olarak yayınlanır.

Broşürde İranlı kadın bir sosyologun İranlı sürgün kadınlarla ilgili incelemesinden hareket ettim. Türk ve Kürt sürgün kadınlara benzeyen ve benzemeyen yönleri belirttikten sonra konunun incelenmesinin zorlukları açıkladım.

İranlı kadınların bir bölümü aynı ülkeye iki kez sürgünlük yaşıyor. 1970’li yıllarda Almanya’nın batı kesimine –o yıllarda iki Almanya vardır- öğrenci olarak geliyorlar, Şah’a karşı muhalefet hareketinde yer alıyorlar, 1979 İslam Devrimi’nin ardından İran’a dönüyorlar ve kadınlara yönelik örtünme zorunluluğu nedeniyle büyük hayal kırıklığı yaşayıp yeniden Almanya’ya geliyorlar.

Bu kadınlardan birisiyle ilgili olay özellikle dikkatimi çekti.

Yaşı belirtilmiyor ama 40 yaş civarı tahmin ediyorum, iki çocuğu var ve Almanya’da yeniden okumak istiyor. Herkes karşı çıkıyor; eşi, akrabaları, belirtilmiyor ama muhtemelen örgütü de…

“Okuyup ne yapacaksın. İki çocuğun var, onları büyüt. Senin için artık her şey geride kaldı, hayattan yeni bir isteğin olamaz.”

Sonuç ne olmuş, kitapta belirtilmiyor.

Hayattan hala istekleriniz varsa, bunu başta çevrenize dayatmasını bileceksiniz.

Razı olmayabilirler, o zaman burnunuzun dikine gitmesini bileceksiniz.

Kolay değil, biliyorum ama vazgeçiyorsanız şikayet hakkınız da yoktur.

Leonardo da Vinci’nin güzel bir belirlemesi vardır: zorluk sürece dahildir.

Engeller, çelmeler olacaktır; bunları aşmasını bileceksiniz.

Sonuçta başarılı olamasanız bile –mümkündür- elinizden geleni yapmışsınızdır…

Kitapta İran’da özgürlüklerini kazanmak için ailelerinden ayrılan kadınların bazı belirlemeleri de yer alıyor. Özgürlüğümüzü kazandık ama ailenin sağladığı güvenceyi de kaybettik.

Bunu göze alacaksınız, başka türlü olmaz.

Burnunun dikine gitmek, engelleri aşmak, bazılarını ezip geçmek, kimin ne düşündüğüne aldırmamak ve bunların ardından gelen başarı…

Bu başarı insana büyük haz verir…

Ve arkasından başka istekler gelir…

İstedikleriniz varsa, savaşmasını da bileceksiniz.

Başka türlü olmaz…