Dr. C. Bernard’ın,  ‘’Bildiğimizi zannetmemiz öğrenmemizin en büyük düşmanıdır’’ sözünden hareketle tam 4 senedir  öğrenmeye ve öğretmeye çalıştık..

Bildiklerimizi öğretirken, bildiklerimizden çok daha fazlasını da yine bu süreç içerisinde öğrenerek bugüne geldik.

Engin’in deyimi ile, ‘’alan temizliği’’ni başarıyla gerçekleştirdik.

Bu sürec içerisinde kimi arkadaşlarımızın sessiz kaldıkları,yer yer de vicdanlarının temiz ve  rahat olduguna dair söz ettiklerine de tanık olduk. ‘’vicdanlarını hiç kullanmayanlar’’ın vicdanlarının tertemiz( !) olduğu konusuna girmenin şu an için anlamı da yok, ğeregide…

Geriye dönmeyeceğiz. .

Evet, söz bitmiştir. Bundan sonra söylenecek olanlar, daha önce söylenmış olanların tekrarı olacaktır.

Tekrar etmemek gerekiyor.

Alfred  Capus, ‘’fırtınanın şiddeti ne olursa olsun : martı sevdiği denizden asla vazgeçmez’’der.

Fırtınanın şiddeti geçmiş, alan temizlenmiştir. Sevdiğimiz limanda asla vazgeçemeyecegimiz hatıralarımız var.

O limanda  kocaman hayallerimizin taptaze anıları  duruyor.

Yitirdiğimiz yoldaşlarımızın, gencecik, dipdiri bedenleri yatıyor.

Kızıldere var o limanda,

Beylerderesi, .Bahçelievler, Ankara,Trabzon, Silifke, Antep , Lübnan var o limanda…

Ali var, Nebil var,

Ayhan Yavuz var.Süham  var.

Kurşun yarası var,

kan var,

işkence var

zindan var…

O limanda yoldaşlık sevğisi, birlik ruhu ve birlikte mücadelenin heyecanı var.

En tatlı acılarımız ve başarısızlıklarımızın hüznü kadar, başarılarımızın da sevinci var.

Aşklarımız da var  ayrılıklarımız da.

Korkularımız, cesaretimiz, dimdik duran başlarımız, ağarmamış simsiyah saçlarımız, dal gibi gencecik bedenlerimiz var.

Gerçek bir sosyalist martı gibidir. Ugruna baş koydugu mücadeleden vazgeçmeyen devrimcidir.

Vazğeçmemek, mutlaka birşeyler yapmak,birlikte birşeyler yapmaktır.

Geri dönmek, birşeyler yapabilmek içindir.

Söylemek yetmiyor.

Yapmak da gerekiyor.

Her dürüst devrimcinin, her samimi sosyalistin usta bir kaptan oldugunu söylemek bir gerçeği ifade eder.

‘’kaptanın ustalığı deniz durgunken anlaşılmaz’’ olsa da, durgunlugun silkelenmesi için iradi müdahalenin önemi bilinmektedir.

Sözün bittiği yerde çekip gitmemek gerekiyor, yeniden ve yeniden başlamak , bir başka biçimde ve farklı yöntemlerle devam etmek gerekiyor.

Ölülerimizin sağ kalanlarını sahiplenmek, hatıralarını yaşatmak,unutmadan unutturmadan, ama lafta değil soyut söylemlerle yasak savma olarak ‘’gözucuyla’’ hiç değil , somut adımlar atarak ilğilenmek gerekiyor.

Ölülerimizin, varsa çocukları, çocuklarımız… Yaşlı anne ve babaları,babalarımız, varsa eğitim gören kardeşleri, kardeşlerimiz var.

Ölülerimiz neredeler? Mezar taşlarında isimleri var mı ? Başuçlarında bir demek karanfil olmalı.

Yıllar öncesinde kalan eski kırgınlıkları bir yana bırakkıp küçük ayrıntılara takılmaksızın, ölümler pahasına paylaşılmış ortak değerlerimiz adına başlamak ve çoktandır unuttugumuz sahiplenme geleneğimize  yeniden sarılarak heyecanlarımızı diri tutmak, umudun yeşermesinde bir damla olmak gerekiyor.

‘’Küçük şeylere fazla önem verenler ellerinden büyük şeyler gelmeyenlerdir’’ diyen Eflatun’a kulak vermek gerekiyor.

Her eski ‘’Acilci’’ nin son 30 yılını örgütsüz geçirmiş olsa bile usta bir ‘’kaptan’’ yetenegi ile donanmış oldugunu bilerek hareket etmek gerekiyor.

Küçük şeylerle ugraşmayacak kadar hoşgörülü, büyük şeyleri becerebilecek kadar hünerli olduklarının bilincinde olmak gerekiyor.

Hepimizde ‘’başkalarına’’ katlanacak güç mutlaka vardır. Kaldı ki, başkaları uzağımızda duran değil ki…

Başkaları, daha dün sırtımızı dayadıgımız bizim öbür yanımızdı. Küçük şeylerle ugraşmadan, büyük hayallerin, kocaman utopyalarımızın ‘’sosyal dayanışma platformu’’  adı altında bile olsa, birleşerek başlamak gerekiyor.

Duyan olur mu dersiniz ?

Olur kanısındayım..

‘’Namuslu birini aldatmak kadar kolay birşey yoktur’’ diyen la Fontene sanki bize bakıyordu.

Aldatıldık, ihanete ugradık, pusulara düşürüldük.

Ögrendik ama..

Martı sevdiği limandan vazgeçer mi.. ?

Geçmediğini göstermek, yeni bir ilke imza atmak gerekiyor…