Halime Saraç  Siirt E Tipi Cezaevi B/1K  koğuşunda tutuklu bir devrimci.

Halime’nin içerden dışarıya yazdığı bir mektubu yayınlıyoruz.

Halime ve onun gibi uzun yıllar cezaevlerinde tutuklu bulunan devrimci yoldaşlarımızla dayanışmak, dışardaki yoldaşları tarafından unutulmadıklarını hatırlatmak, özgürlügümüz için özgürlüklerini feda edeleri unutturmamak hepimiz için önemlidir.

Tutuklu yoldaşlarımıza yazmak, bir selam,bir merhaba demek, tüm duyarlı devrimciler tarafından yerine getirilmesi gereken bir görev olmalı.

Tutsak yoldaşlarımıza karşı bireysel duyarlılıklarımız mutlaka önemlidir. Bunun toplumsallaştırılması, özgürlük savaşçısı tutsak yoldaşlarımla dayanışmayı örgütlü hale dönüştürerek genelleştirilmesi de gerekiyor. Bunun için yapabileceklerimiz olmalı. Unutmamak,unutturmamak için olmalı.

Tüm devrimci tutsaklara selam olsun...

‘’Merhaba Ö.....

Her bakımdan iyi, sağlıklı ve moralli olma dileğiyle, kucak dolu sevgilerimi gönderiyorum. Nasılsın canê, neler yapıyorsun? Uzun zaman oldu sana yazmadığım, özeleştiri verme sorumluluğunu duyuyorum canê. İnan çok yoğundum. Yoksa senin gibi tatlı bir mektup arkadaşını ihmal etmeyi hiç düşünmem.

Beni soracak olursan iyi olmaya çalışıyorum. Sürekli okuyor ve yoğunlaşıyorum. Daha doğrusu okuduklarımı anlamaya çalışıyorum. Anlamaya çalışıyorum çünkü anlamadan anlamlandıramam. Biraz da yazınsal çalışmalarım var, yaşamımı kağıda dökmeye çalışıyorum. Onun dışında dört duvar. Duvarla mücadele etmeye çalışıyorum. Duvarların beni esir almasına izin vermiyorum. Her ne kadar karanlık da olsa, karanlığın içindeki mumu elimden bırakmıyorum. Tüm umutlarım onunla ışıldıyor. Her gün dört duvardan özgürlüğü, özgürleşmeyi öğreniyorum. Her ne kadar kendi içimde bir çelişki doğursa da dışarıdan bakıldığında.

Ben daha 6 yaşındayken annemden ayırdılar beni. Şu an 19 yaşındayım ama her zaman o günün kabusuyla yaşadım. Daha yeni 2 yıldır annemle iletişeme geçebiliyorum. Ondan öncesinde, yaşadığını dahi bilmiyordum. Yanına gidecekken tutuklandım. Şimdi de 15-20 yıl ile yargılanıyorum. Umarım çıkarım ve annemi görürüm. Çünkü benim en büyük mücadelem annem, ona bir kez daha sarılabilmek.

Yaşamım hep gezmek ile geçti. Türkiye’nin hemen her şehrine gittim. Ama Mersin’e gelmeyi hiç düşünmedim. Çocukken annemle bir süre kalmıştık, olur da çıkarsam gitmeyi düşündüğüm yerlerin başında geliyor.

Sanırım çok karışık bir mektup oldu. Bu gün çok yorgunum. Sabahtan beri arşivi ve kütüphaneyi düzeltiyorum, liste çıkarttık, henüz de bitirmiş değilim. Sanırım yarın da sürecek, umarım yarın biter.

Ö......, bayanların yaşı sorulmaz biliyorum J. Sen kaç yaşındasın, kaçıncı sınıfa gidiyorsun, en çok neleri seviyorsun mesela? Eğer kendini biraz tanıtırsan, güzel vr zevkli bir yazışmamızın olacağını düşünüyorum.

Canê, dağınık bir mektup oldu biliyorum ama bu seferlik öyle olsun. Yorgunluğuma ver. Bir daha ki sefere telafi ederim. Cevap vermede bekletme beni sakın, misilleme yapayım deme.

Tüm arkadaşların, sana ve ailene selamları var. Kendine iyi bak. Özgür yarınlarda görüşme dileğiyle.

Xebat’an

Sevgilerimle.

Halime Saraç

E Tipi Cezaevi B/1K

Siirt ‘’