Kelimenin gerçek anlamında söylüyorum: Mihrac Ural inliyor!

Her zamanki asıp kesip biçiyor, gerçekte ise inliyor.

Yahu insan bu kadar da düşer mi!

Senin yaptığına resmen kuyruk sallamak denir!

“Yazı gönderiyorum, yayınlamıyorlar; haber gönderiyorum, vermiyorlar. Yardımcı olun! Bana yardım edin!”

Diye diye bir hal oldu çocukcağız!

İnsanlar da haklı…

Kimse Muhabarat elemanı olduğu artık herkes tarafından bilinen; devrimci katilliğinin ötesinde yalancılık ve soytarılıktaki ünü cihanı tutmuş birisiyle birlikte görünmek istemez.

Bakın size bir fıkra anlatayım:

Yıl 1987, Yazın dergisi olarak Aziz Nesin’i Frankfurt’a çağırdık ve Goethe Üniversitesi’ne ait bir salonda konferans veriyor.

Dinleyiciler gülmekten yerlere yatıyor…

Aziz Nesin sürekli artan hayat pahalılığını şöyle açıklıyordu:

(O sırada Ahu Tuğba çok tanınmıştı ve gazetelerde sık sık Ahu Tuğba’nın bir gecelik fiyatı şu kadar diye haberler çıkardı.)

“Ben enflasyonu Ahu kızımızın fiyatına göre ölçüyorum. Bu yıl bir gecelik parayı toplayabilmem için beş öykü yazmam gerek, gelecek yıl yedi öykü, sonraki yıl muhtemelen on öykü… Enflasyon sürekli artıyor…”

Ben de aynı mantığı kullanıyorum ve diyorum ki:

Mihrac Ural yine celallendi mi, demek ki bir yerden yine fena vurduk.

Herif şamar oğlanına döndü, ne bileyim nereden vurduk.

İnlediğine göre yine fena vurmuşuz…

Yoksa bunu insafsız İbrahim mi yaptı!

Picasso’dan güzel kuş çizemeyen Cahit de yapmış olabilir…

Kim dikti bu kazığı Mihrac’ın altına…