Bir süredir Frantz Fanon üzerine çalıştığımı yazmıştım. Çalışma ikiye ayrılıyordu.

Üniversitede bu dönem Fanon: Görüşleri ve Etkisi adlı bir ders almıştım.

Derste Fanon ile ilgili bir konu seçip, dönem sonunda ödev yazmanız gerekiyor.

Ödev dediysem, bizdekinden farklı, çünkü o ödevde kendi görüşünüzü de ortaya koymanız gerekiyor.

Fanons Gewaltbefriff ya da Fanon’da Şiddet Kavramı seçtiğim konuydu.

Unuttum, bununla ilgili dönem içinde bir de küçük konferans verilmesi gerekiyor, sınıfta tabii…

Dün metni yazıp bitirdim, daha doğrusu dün neredeyse kaçınılmaz olarak yaptığım yazı Almancasındaki küçük hatalar da düzeltildi. Bugün ödevi veriyorum ve metni de –Almanca olarak tabii-

http://yazinverlag.de

adresinde okunabilir.

Şimdi sıra geldi Türkçesine…

Bu yılın sonuna kadar 20. Yüzyılın Büyük Düşünürleri dizisinin 5. cildi için Fanon’u bütün görüşlerini içeren bir yazı hazırlamam gerekiyor (normal kitap sayfası olarak

80 sayfa civarı).

Fanon, 1950’li yıllardaki anti-sömürgecilik mücadelesinin önemli düşünürlerinden birisi olarak kabul edilir.

Fanon, özellikle ırkçılığın psikolojik boyutu hakkındaki görüşleriyle bir süreden beri yeniden aktüel olmakla birlikte, en önemli katkısı şiddet üzerinedir.

Fanon, sömürgeciliğin, sömürge insanının psikolojisini nasıl tahrip ettiğini gösterir.

Kendisi de psikolog olan Fanon, bu sonuca, Cezayir bağımsızlık savaşı sırasında tedavi ettiği hastalarından hareketle varır.

Fanon’a göre kişi, bu tahribatın yarattığı aşağılık kompleksinden ancak sömürgeciye karşı şiddet uygulayarak kurtulabilir.

Şiddet, bu şekilde, yeni bir ansının ortaya çıkmasında önemli bir araç olur.

Hannah Arendt başta olmak üzere Fanon’un bu görüşünü eleştirenler de az değil…

Arent’in en büyük yanlışı, Fanon’un görüşlerinin sömürgelerle ilgili olduğunu unutmasıdır.

Kişinin, grubun, halkın üzerindeki ezikliği atmasında şiddetin rolü konusuna ilgi duyanlar, benim Fanon ve PKK balkılı yazıma bakabilirler.

Yukarıdaki adreste olabilir ya da

http://yazinverlag.org

adresindedir.