Gezi Parkı’ndan başlayarak yayılan olaylarda iki güç kaybetmiş görünüyor.

Birincisi AKP’dir ve Başbakan Erdoğan’dır.

Cuma günü ülkeye dönecek olan Erdoğan’ı karşılamak için bir milyon kişi toplanabilir, başbakan her zaman yaptığı gibi herkesi azarlayabilir, atıp tutabilir.

Ne yapılırsa yapılsın Cumhuriyet tarihinin bu en büyük kitle eyleminin AKP’nin ve Başbakan’ın prestiji üzerinde yaptığı ciddi tahribatı tamir etmeleri mümkün değildir.

Gezi Parkı’nın ikinci kaybedeni, Kürt Özgürlük Hareketi’dir.

Cumhuriyet tarihinin en büyük ve yaygın kitle eylemine sundukları amalı fakatlı sembolik destek büyük bir fırsatı kaçırmalarına neden oldu.

Ülkenin en büyük kenti İstanbul başta olmak üzere Kürt coğrafyası dışındaki büyük kentlerde ve değişik yerleşim birimlerinde ateşkes yoktur.

Kürdistan coğrafyasında ateşkes vardır, başka yerlerde yoktur.

Birkaç kişinin öldüğü, çok sayıda kişinin yaralandığı, hesabı tutulamayacak kadar biber gazı kullanıldığı, çok sayıda kişinin tutuklandığı, dövüldüğü bir ülkede ateşkes yoktur.

Kürt Özgürlük Hareketi kendi elini kolunu nasıl bağladığını, “aman hükümete bir şey olmasın” noktasına nasıl geldiğini düşünmelidir.

Yılların alışkanlıklarından kurtulmak kolay değil, ama gerekli…

Ateşkes, hareketli gerilla birliklerinin geri çekilmesi gündemin ön sırasında değildir.

Kürt halkının taleplerinin karşılanmasına yönelik reformların yapılması kolaylaşmamış, zorlaşmıştır.

Yıpranan hükümet bu konuda artık daha da zor adım atacaktır.

Çok sayıda kente yayılan Cumhuriyet tarihinin en büyük kitle hareketi Kürt Özgürlük Hareketi’nin iznine ihtiyaç duymamıştır.

Kürt Özgürlük Hareketi’nin kendi iradesinin dışında yeni bir politik aktörün ortaya çıkmasını hiç hoş karşılamadığı görülüyor.

Bu harekete açıkça karşı çıkmadılar, ama sembolik desteğin ötesine de geçmediler.

Türkiyelileşmek projesinin büyük darbe yediğini kabul etmek gerek…

Hiç öyle görünmüyor ama bu hareket birkaç gün sonra bitecek bile olsa etkileri oldukça uzun sürecektir.

Haklı olarak sorulurdu:

Türkler Kürtlerin taleplerine karşı neden yeterli hassasiyeti göstermiyor?

Artık aynı soru tersinden sorulabilecektir:

Kürtler Türklerin taleplerine karşı neden yeterli hassasiyeti göstermiyor?

Birkaç açıklama yeterli hassasiyet demek değildir.

Meselenin birkaç ağacın kesilip kesilmemesi olmadığını, bunun çoktan geride kaldığını, asıl talebin özgürlük olduğunu anlamamış görünüyorlar.

Hayat tarzıma karışma, beni düzenlemeye kalkma…

Asıl sorun budur…

Bu nedenle Kürt coğrafyasının dışında ateşkes yoktur.

Kürt Özgürlük hareketi başka bir halkın özgürlük hareketini anlamaktan şimdilik uzak görünüyor.

Umarım bu konudaki eksikliklerini hızla kapatırlar…

Zararın neresinden dönülse iyidir…