Şuanda 37 konuk çevrimiçi
BugünBugün2296
DünDün2340
Bu haftaBu hafta6618
Bu ayBu ay6618
ToplamToplam10475042
Gelecek kitap Kamboçya PDF Yazdır e-Posta
Engin Erkiner tarafından yazıldı   
Cumartesi, 03 Şubat 2024 19:10


Vietnam-Laos ve Pazar Sosyalizmi kitabı metin olarak bitti, kapak ve iç düzenlemesi var, o da herhalde bir haftada biter ve yayınlanır.

Sonraki kitap olarak Kamboçya’ya karar verdim.

Kamboçya ve Kendini Yıkan Devrim olabilir adı…

Ülkede iktidara gel (Kamboçya Komünist Partisi), kentlerde yaşayanları (üniversite öğrencileri, zaten az olan aydınlar, işçiler vd.) köylere sür, nüfusun üçte biri öldürülsün ya da kötü koşullardan hayatını kaybetsin, Vietnam’da askeri ve politik eğitim görmüş olanları öldürmeye başla, Çin’in de desteğiyle Vietnam’a sınır bölgelerinde saldır, parayı kaldır, dini (Budizm) yasakla, toprağı hemen kolektif çiftliklere kat, ve köylerde toplu mutfaklar kur…

Toplu mutfak yöntemi Mao’nun icadıdır, İleriye Doğru Büyük Atılım’da uygulanmış ve sonuç alınamamıştır.

Kısa sürede komünizme geçilecektir!

Vietnam ordusu ülkeye girer ve kısa sürede KKP iktidarını devirir.

Yerine getirilen ve kendisine Demokratik Cumhuriyet adını veren rejim ve örgütü çabalar ama Kamboçya bir daha düzelemez.

SSCB ve Vietnam çok yardımcı olur ama düzelemez…

Bir yandan da devrilen KKP güçleri ve Genel Sekreteri Pol Pot ile iç savaş sürmektedir. Çin ve Tayland Pol Pot’u desteklemektedir.

1991’de Prens Sihanuk ülkeye döner ve Kamboçya meşruti krallık olarak devam edecektir.

Heng Samrin’in (KKP içinde aktifti, Kızıl Khemer’de görev yapıyordu, Pol Pot’a karşı isyanı başarısız olunca Vietnam’a gitmek zorunda kaldı ve zaten burada eğitim görmüştü, Vietnam ordusu Heng Samrin ve yandaşlarıyla birlikte Kamboçya’ya girecektir) güzel bir belirlemesi vardır.

“Marksizmden biraz anlıyorsanız ve iyi de konuşuyorsanız, her yere seçilebilirdiniz. O günler geçti artık… Bize üretimden anlayan nitelikli kadrolar gerekiyor.”

Benzer sorunla daha değişik biçimde Vietnam Komünist Partisi de karşılaşmıştı.

Fransa ve ABD emperyalizmini yenen kadrolar üretimle ilgili sorunları çözemiyordu. Ülkeyi yönetemiyordu. Sert tartışmalar yaşanmadı değil ama Kılıçdaroğlu gibi ısrar etmek yerine kademeli olarak geri çekildiler.

Benzer uygulama Deng Xiaoping döneminde Çin’de de yapılmıştı.

İç savaş döneminden kalan kadrolar yeni dönemi anlamıyorlar, yaşları da ilerledi, uygun biçimde geri çekilin…

Hep aynı sorunlar…