Cahit Çelik’in Miro masalı yeni bölümleriyle sürüyor. Okumak isteyenler http://mirocan.blogspot.com adresine giderek masalın yeni bölümleri hakkında bilgi edinebilirler.

Efendim, bu arada, masalcı büyüğümüz, Miro’yu kastederek, “ben vallahi masalcılıkta buna yetişemem” diye buyurdu.

Olmaz ama, çabalamaya devam et. Masalcılıkta Miro’ya yetişmek zor, biliyorum. Ama Allah’tan, Ali’den ve Miro’nun şeyhinden umut kesilmez… Sen devam et…

Efendim, son masal, Öncü Savaşının Politik Sanatı yazısıyla ilgiliymiş.

Bu yazı, 1978’de daha Miro ortada yokken, Isparta Cezaevi’nde benim el yazımla (o sırada daktilomuz yoktu) yazılmamış da, 1979’da Miro tarafından Konya Cezaevi’nde yazılmışmış.

Yahu Miro, bu yazı sende var galiba, şunu ortaya çıkarsana…

Çıkaramazsın kel Fatma, Hafız Esad güzel sen çirkin…

Çıkarırsan, ifadeden hemen kimin olduğu anlaşılır.

Sen çıkarmayacaksan ben arayacağım, bak ona göre…

Yoksa bu yazı da senin polis ifaden ve Karanlık Adam bildirisi gibi ortadan kayıp mı oldu!

Mihrac Ural, seni gidi zibidi seni…

Ulan sen kimsin de Öncü Savaşının Politik Sanatı gibi bir yazı yazacaksın!

Sen de aylardır yazıyorsun, ben de yazıyorum ve ikimizin de çapı görünüyor.

TDAS’ın aksine Öncü Savaşının Politik Sanatı yazısının bugün herhangi bir kıymeti harbiyesi bulunmuyor.

Öyle bile olsa, kendi yaptığımı kimseye yedirmem…

Yemeye kalkan olursa da, gırtlağına çöker, kolumu sokar, midesinden çıkartırım.

Alemin soytarısı durumuna geldin artık…

Miro masalcısı Miro’ya yetişmeye çalışıyor…

Ha gayret, ha gayret…