Simdi, Serdar arkadasin sundugu belgeyi okuyunca, halkina ve devrime inanan insan olarak, aklima genclik dönemimde  feodal iliskiler ve lumpen tavirli oldugum dönemdeki küfürler geldi. Cok yakin tanidigim Gökhan’in bu suikast plani icinde gecmesi ve onun saf ta olsa onurlu davranisi, o dönemlerde, dostluk, arkadaslik, samimiyet farklidir biliyordum, ayni seyler varken, ihanet te cok agirmis, simdi bu ihanetler AGAR iyor.

Ulan pustlar, ulan serefsizler, var mi be, ayni kazandan yemek yedigin insani zehirlemek, misafir diye aldigin insana suikast yapmak, sen hep Mehmetleri sevdin onun icin senin adin üc M kaldi, hain adam, ayri varlik seni, gecmiste saygi duydugumuz ama bu günün serefsizi, söyle bakalim bu arsiv iddiasina ne diyeceksin.

Sen yesil kodlu adami da saklamissindir mutlaka, belki Sami’yide bu APO suikast plani icin öldürdün, namussuz adam.

Bir de Alevilikten dem vuruyorsun cesitli yazilarinda, Alevilikte bu ihanet yoktur, en büyük sucu isledin sen, ihanetin cok agirdir. Sen kendini ölmeden idam ettin. Sana yazik bile demiyorum, acinacak haldesin.

Bu asamadan sonra saga sola yazi da atamazsin, devrimci düsmani oldun anladik, polis oldun anladik, arkadas ve yoldas düsmani oldun  onu da anladik, artik hangi insani tarafin kaldi senin, icimden gelen küfürler sana layik olsun, serefsiz adam, vay be! Sen neymissin sen?!

Not; degerli dostlar kusura bakmayin kullandigim kelimeler sempatizan dönemime ait, bugün bu ihaneti okuyunca sempatizanligim tuttu. Küfür icin özür diliyorum, ama, adam buna layik ben ne yapayim.