Nebil Rahuma bundan 33 yıl önce öldürüldü.

İflah olmaz bir rejim düşmanıydı. Düşmanları tarafından öldürülemedi. ‘’Yoldaşlarım’’ diye sırtını döndüğü, sahte devrimcilerin komplosuna  hedef oldu.

Düzmece iddialarla katledildiğinde henüz 24 yaşındaydı. Yaşasaydı eğer, bugün 57 yaşında olacaktı.

Nebil’i vuran karanlık adam  yaşıyor. Elin kolunu sallayarak, utanmadan ve hiçbir vicdan azabı duymadan dolaşıyor. Dahası, her dönemde solcu geçinen ve hiç bir dönem solculuk yapmamış olanlarla kolkola dolaşıyor.

Birlikte fotoğraf çektiriyorlar ve sosyal medyada bu arsızlıklarını ifşa ediyorlar.

Bundan birkaç gün önceydi. Facebook sayfamda bir fotoğraf... Nebil Rahuma’nın fotoğrafı. Fotoğrafın alt başlığına,  ‘’Seni unutmadık, unutmayacağız’’ diye bir de not düşülmüş. Fotoğrafı ve altındaki dipnotu gördüğüm zaman sahtekarlığın bu kadarına da pes doğrusu demekten kendimi alamadım. ‘’Seni unutmadık, unutmayacağız’’alt başlığı ile Nebil resmini yayınlayan kişinin, bundan birkaç hafta önce, Nebil Rahuma’nın katili ile sarmaş dolaş fotoğrafı da yayınlanmıştı.

Bu nasıl bir mantık ve bu nasıl bir ahlak anlayışıdır anlamak gerçekten imkansız.

Bir yandan devrimci bir militanı,’’seni unutmadık unutmayacağız’’ diye anmaya kalk, ama öbür taraftan,unutmayacağını söylediğin devrimcinin katili ile sarmaş dolaş resim çektir ve ‘’yoldaşım’’diye yayınla..

Bu seviyesizliğin bir adı olmalı, Mutlaka olmalı ama benim bunu burada yazmama terbiyem müsaade etmiyor.

Sözüm ona solculuk yapmak, sözde sosyalist gözükmeye çalışmak ve sosyalizm çöplüğünde bir yerim olsun ama ben başka kulvarlarda kulaç atmaya devem edeyim demenin Türkçesi bu olsa gerek. Türkiye solculuğunun bu gün geldiği nokta ve solculuğun kimler tarafından kullanıldığına en güzel cevap bu karelerde gizlidir.

Nebil Rahuma gibi bir yiğit devrimciyi, 24 yaşında katleden ve bu ihanetini aradan geçen 33yıl sonra bile savunacak kadar kirli bir katille kol kola fotoğraf çektirenlerin Nebil’i anmasında bir samimiyet olabilir mi? Böyle bir zihniyetin Solcu’luğundan ne hayır olabilir?

Olmaz olsun ...

Nebil Rahuma 33 senedir mezarsız yatıyor. Soluk soluğa yatıyor. Gözleri açık yatıyor.

33 yıl sonra bile Nebil’i kullanmaya çalışanların unuttukları bir şey var.

Nebil Rahuma gerçeği ortaya çıkartıldı. Katlediliş nedeni belli, katili biliniyor. Bir yandan Nebil’i sahiplenmeye çalışırken öte yandan katiliyle sarmaş dolaş olmanız sizi büyütmüyor daha çok küçültüyor  haberiniz olsun.

Söz Nebil Rahuma’dan açılmışken bir başka konuya daha değinmek istiyorum.

Eski  arkadaşlarımızın zaman zaman bir araya gelerek sohbet toplantılı etkinlikler yaptıklarını duyuyoruz..

Bu arada, Aramızdan ayrılan yoldaşları da anıyorlar. Mezarlarını ziyaret ediyor, edemediklerinin de  resimleri taşıyarak anıyorlar. Geç de olsa olması gereken güzel bir tavır. Geçenlerde, Yüksel Eriş yoldaş’ın mezarını ziyarete giden kimi arkadaşların ellerinde taşıdıkları fotoğraflara bakarken dikkatimi çeken bir şey oldu.

Taşınan resimler içerisinde Sami (Gökhan Saçın)  ve Nazım Yılmaz’ın  resimlerini göremedim. Umarım bilinçli bir tercih değildir ve umarım en kısa zamanda düzeltilir.