Biterken derken kastım, genişletilmiş ikinci baskının bitirilmesidir. Herhalde adı da değişecektir. Bakalım…

Kitabı baştan aşağıya okudum, bazı yerlerine ekler yaptım. Yazılalı aradan yirmi yıl geçti ne de olsa…

Ve bu kitabın neden bu kadar tanındığını da yeniden anladım. Yayınevi iki baskı yapmıştı, sanırım 2500 kadar basılmıştı. Yayınlandıktan kısa süre sonra da SBF’de yardımcı ders kitabı olarak kabul edilmişti.

2005’te sosyalizmin üretici güçlerin en gelişmiş olduğu ülkesi Demokratik Almanya Cumhuriyeti’ndeki tartışmalar ve sorunlar aynı zamanda genel sorunlara da ışık tutuyordu. Marksizm-Leninizm kisvesi altında heder edilmiş fırsatlar insanın içini acıtıyor. DAC küçük bir ülkeydi ve SSCB’yi büyük teknolojik yatırımlara ikna etmeden fazla ileri gidemezdi. Şurası da açıktır ki eğer Ulbricht’in politikasına devam edilebilmiş olsaydı DAC sosyalistleri yine yenilirlerdi ama daha iyi yenilebilirlerdi. Ulbricht –her zaman tutarlı davranmasa da- geleceğin bilgisayarda ve çip üretiminde olduğunu görmüştü. Yerine geçen Honecker ise tam bir eskimiş komünistti. Ulbricht’ten 19 yaş küçüktü ama gününü anlamıyordu. Gerçeklik duygusunu kaybetmişti. O kadar ki 1989’da caddeleri dolduran on binlerin gösterileri sonucu görevden çekilmek zorunda kaldığında bile “karşı devrim” konusundaki ısrarını sürdürüyordu.

Gerçekte ise kendisi ve çevresinin Marksizm-Leninizm kisvesi altında yaptığı açıkça gericilikti.

Reel sosyalizmin gelişmesini engellemek de bir çeşit gericilik değil midir?

Genişletilmiş ikinci baskı kitap olarak basılacaktır.

Duyurusunu ayrıca yapacağım…