Diyanet İşleri Başkanlığı (DİB) kaldırılsın ve her dini kümelenme kendi işini kendisi görsün. İbadet yerini açsın, ilgili personelin maaşını versin, gerekli faaliyetleri de örgütlesin; kısacası devlet dini örgütlenmeye karışmasın.

Ne ki, DİB kaldırılsın demekle bu iş olmuyor. DİB’de çalışan büyük çoğunluğu kadrolu bir bölümü de sözleşmeli personel sayısı bu yıl yaklaşık 150 bin kişidir. Başka bir deyişle yarım milyondan fazla kişi DİB ile ilişki içinde demektir. DİB kapatıldığında en az yarım milyon kişi işsiz kalacak ve bu kurumun kapatılmasını düşündüğünüz zaman bu personeli ne yapacağınızı da düşünmeniz gerekir.

Aksi durumda sadece istersiniz, ama bunu nasıl yapacağınızı bilemezsiniz.

Buna benzer bir durumu on yıl kadar önce Almanya Demokratik Sosyalizm Partisi’nin Frankfurt il yönetimindeyken de yaşamıştık. Ülkenin silah üretmemesi, üretimin giderek azaltılmasını istiyorduk. İyi ama bu alanda –yan işler hariç- doğrudan çalışan çok sayıda mühendis, işçi ve teknisyen vardı. Silah üretiminden çıkılabilmesi için bu kişilerin başka alanlarda çalışabilecek duruma getirilmeleri, bunun için ek eğitim görmeleri gerekirdi. Silah üretiminin azaltılması ve sona erdirilmesi talebini bu insanların ne olacakları planımızla birlikte savunmalıydık. Bu alanda çalışan işçiler, teknisyenler ve mühendisler başka alanlara kademeli olarak nasıl kaydırılabilirdi?

Bu konuda plan sunmadan, “olmaz, istemezük” demek havada kalıyordu.

DİB ile ilgili olarak durum daha da ciddidir çünkü bu kurum devletin büyük kurumlarından bir tanesidir. Çok sayıda çalışanı, camiler ve kuran kursları olarak örgütlenmeleri ve başka faaliyetleri bulunuyor.

Bunları nasıl tasfiye edeceksiniz? Bunun için planınız olması gerekir.

Yaklaşık 150 bin çalışanı bu alandan başka alanlara nasıl aktaracaksınız?

İnandırıcı bir planın bu soruya cevap vermesi gerekir ya da bu sorunun cevabı planın bir parçası olmalıdır.

DİB’in tasfiyesi konusunda başlangıçta ayrıntılı bir plan gerekmez çünkü böyle bir planın gerekliliğine kimse alışık değil. Bazı partiler sadece istiyor, yapmayı düşünmüyor ve nasıl yapılabileceği hakkında da fikri bulunmuyor. 150 bin personelin kademeli olarak başka alanlara kaydırılacağı ve bunun için gerekli ek eğitimin de verileceğini söylemek başlangıç için yeterli olabilir. Ya da biraz daha ayrıntı verilebilir, başlangıç için yeterlidir.

DİB’in kaldırılması talebini bu planla birlikte sunduğunuz zaman işin ciddiyeti ortaya çıkar. AKP sizinle bu planı tartışmaya kalkarsa bu iyi bir şeydir çünkü talebin yapılabilirliği artık gündeme girmiş demektir.

Başlangıçtaki plan sonra detaylandırılabilir, bazı değişiklikler yapılabilir, bunların hepsi mümkündür. Önemli olan böyle bir planın gerekliliğinin bilincine varmak ve yapmaktır.