Hepimizin bilmediği çok şey var… Bilmeyen öğrenir, denilebilir ama bu iş söylenildiği kadar kolay değildir.

Öğrenmek için önce öğrenmeye açık olmak gerekir. Öğrenmeye açık olmak ise, öncelikle bilmediğini kabul etmeyi gerektirir. Zaten biliyorsanız ya da bildiğinizi sanıyorsanız, öğrenmenize de gerek yoktur.

Öğrenmeye açık olmak için ona karşı direnmemek gerekir. Bu iş zordur, çünkü insanlar bildiklerini, doğru olduğuna inandıklarını ama yanlışlığı da sürekli ortaya çıkan görüşleri zor değiştirirler. Değiştirmemek için değişik gerekçeler bulurlar. Gerekçe ararsanız bulursunuz ve saçma sapan bile olsa bulduğunuzla kendinizi inandırabilirsiniz. Sonra gerçek bir kere daha kafanıza çarpar…

Bu konuda güzel ve sürekli tekrarlanan örnek, CHP’nin ne olduğunu bir türlü öğrenememektir.

CHP, esas olarak HDP milletvekillerini ve onları TBMM’den tasfiye etmeyi hedefleyen oylamada AKP’ye destek verdi.

Başka bir şey yapılacağına düşünenlere şaşarım demekten başka söylenecek söz bulunmuyor.

RTE başbakan iken, birkaç kere “böyle muhalefet dostlar başına” demişti. Başka bir deyişle AKP gücünü bir oranda CHP’nin muhalefetteki beceriksizliğine borçludur.

Bir şey mi değişti, hayır!

CHP milletvekillerinden bir bölümünün 1972’de Deniz Gezmiş ve arkadaşlarının idamına onay verdikleri ortaya çıktı.

Şaşılacak bir şey yok, kendilerinden beklenildiği gibi hareket etmişler.

Son oylamada AKP’yi neden desteklediler diye sorarsanız; HDP tasfiye edilince oylarının artacağını düşünüyorlar. Bir başka neden ise MHP gibi onların da Kürt hareketinin tasfiye edileceğine inanmalarıdır.

CHP’dir yapar! Bu partiyi değil, kendini devrimci sanan ya da böyle görünen ama bu partiyi halen anlayamamış olanları eleştirmek gerekir.

Değişik Kürt örgütleri CHP’ye çağrı yaptılar.

Boşuna olduğunu bir kere daha gördüler ya da görebildiler mi acaba!

CHP’nin içinde sol gibi görünen birkaç kişi her zamanki rollerini, bu partiyi sol olabilirmiş gibi göstermeye çalışmayı oynadılar. Bu insanların şaşkın solcuları kandırmanın, onlara CHP konusunda bahane üretmekle yardımcı olmanın dışında işlevi bulunmuyor.

Hay Allah, Haziran ayı da geldi!

CHP’nin bir kesimiyle ittifak yapan Birleşik Haziran Hareketi ne düşünüyor acaba?

Haziran’dan Haziran’a da olsa düşünmelerinde yarar var.

Hiç sanmıyorum!

Biraz protesto ederler, CHP içinde sol gibi görünenler de işlevlerini yerine getirip bunlara biraz yaklaşırlar ve ardından her şey eskisi gibi olur.

Öğrenmemekte direnmek böyle bir şeydir.

CHP hep böyleydi; biraz sağa biraz sola kıvırır ama hep böyle kalır.

Bu ülkede devrimci hareket zayıfsa, zayıftır.

Bu zayıflıktan CHP’ye olmadık özellikler yükleyerek kurtulmak mümkün değildir.

Devrimci harekette; CHP’yi sol görenin ya da böyle olabilir sananın devrimci hareketle ilgisi yoktur, anlayışını hakim kılmak gerekir.

Adı ister komünist olsun ister Haziran, CHP’den büyük beklentileri olanlar oraya gitsinler ve biraz da CHP’yi içerden değiştirmeye gayret etsinler!

Hiç inanmıyorum ama belki de başarılı olurlar!

Dışarıdan çabalarından sonuç çıkmadı ve çıkacak gibi de görünmüyor.

Bir de içerden denesinler!