1923 Cumhuriyetine ve onun 1960 gelişmiş anayasasına, On iki Mart darbesi ve On iki eylül Kenan Evren cuntasından sonra, son noktayı koymak üzereler. 23 Nisan tarihini belirlemeleri de bunu gösteriyor.

Bunun adı; Gerici kalkışımdır ve fiili durum olduğu için, hepsinin de zorlama, makyavel, yani, yalan ve dolanla, halk kandırılarak, bu aşamaya gelindiği için, karşı devrimdir.

Öncesi, bu güne göre ileri idi ve bugün yıkıldı. Eğitiminden sağlığına, Hukukundan askerine ve polisine kadar,  gerici yapılanma adım adım örüldü. Ölümler çoğaldı, şehitlik adı altında gençlerimizi öldürüyor, cenazelerin naaşlarını politik yatırım olarak görüyor.

İnsanlara emeğinin dörtte bir karşılığı bile verilmeyen, un, bulgur, patates ve makarna ile uyutulan, kışın kömür diye zehir hibe eden bu gerici yapılanma, yapay sosyal bolluk yarattığını zannediyor.

Kendisine bir lokma verene, köle olabilecek yapıdaki, naif halkı, sürekli inanç politikasıyla oyalayarak, dincilikle kandırmakta ve gerici rayda tutmaktadır.

Osmanlı devletinden kalan İslamcı Sünni yapılanma Türkçülüğe bile tahammül göstermemekte, buna rağmen Türkçü olan MHP’yi yanına alarak, ümmetçiliği yani Osmanlı Sünni egemenliğini kurmaya çalışıyor. MHP bu noktada tam ihanet içindedir. Gidişi anlamsızca yönlendirmeye kalkmaları net ve açık olmayan politikadır.

Bu gerici devrime karşı, sol ve halklar, kapitalizme karşı demokratik halk devrimini dayatmalıdır. Şu an, bu doğrultuda düşünmeyen ve pratik olarak bu halkın cephesinde yerini almayan politik yapılanmalar da ihanet içinde olduklarını kavrayacaklardır.

İki tarafı keskin bıçağı elinde tutan kazanır. Bu el, halkın eli, işçinin, köylünün, aydının, öğrencinin ve meslek kuruluşlarının eli olmalıdır.

Kapitalizm ortadan kalkmadıkça halklara ve onun işçi, memur evlatlarına hiçbir zaman rahat olmayacaktır. Greve ve onun tartışılmasına bile tahammülü olmayan gerici bir burjuvazi karşımızdadır. Burjuvazi kendi ulusal devrimini yapmadığı için. milli de değildir.

Cumhuriyetin kurulmasına önderlik eden Mustafa Kemal düşüncesinin, kapitalist yoldan gelişimi ve devrimi tamamlayacağı da hayal olmaktan çıkarıldı. Kemalizm’de artık kapitalizme karşı tavrını almak ve halklara özgürlük kavramını kabul etmek çizgisine oturmalıdır. Yani anti-Emperyalist yanını bileyerek Anti- Kapitalist olmalıdır.  Bağırıp çağırmakla düzelecek bir durum yoktur.

Emperyalizm bizleri ahtapot gibi sarmış durumdadır. Haberleşmemizi, özel bilgilerimizi, davranış şekillerimizi, ailevi ve sosyal ilişkilerimizi internet ortamından ve devlete ait arşivlemelerden çok yakından tanımakta ve nasıl reaksiyon göstereceğimizi önceden tahmin edebilmektedir.

Böyle, her şeyi ortada olan toplumun inançları da dahil bilinmesiyle, onun üzerinden toplum mühendisliği açısından oynanacak siyasi oyunlarla, karşı devrimi örgütlemek, kapitalizm için, tereyağından kıl çekmek kadar kolaydır.

Bankalarda kredi borçları kat kat artmış insanlar, isyan ederek daha da kötü duruma düşmek istememektedir, ancak, karşı devrim kapıya dayanmıştır. Artık bir şeylerin yapılması zamanıdır, bu atmosferi kaçırdığımızda, ne bu günün huzuru! ne de, biz ortada kalacağız.

Kapı tokmağı çalmakta ve karşı devrim kapıda beklemektedir, hatta ayağını da içeriye sokmuştur. Ona hoş geldin mi diyeceğiz? Ya da “ölüm nereden ve nasıl gelirse gelsin, hoş geldi sefa geldi” mi diyeceğiz……?