Bir kuşağın bitişini bu kadar iyi anlatan başka bir şiir ya da metin bilmiyorum.

IV.

Hasat harman ve harabiyet

Yinelerken kendini; her cümle

Kendi çelişkisiyle heceliyor dünü

Bugünü, yok yeni bir başlangıç

Bilineni tekrardan kurtulmuyor balkon

V.

Şimdi taşlıkta çürüyen otların kokusu

Ahşabı delik deşik etmiş tahtakuruları

Okunmuş bir kitabın son notu gibi

Bitirmiş de kendi hikayesini çoktan

Ölüm uykusuna dalıp gitmiş balkon

(Ahmet Telli’nin 11. şiir kitabı Arkadaşlık Günleriydi’den)

Bir insan, bir örgüt, bir dönem bitmişse bitmiştir.

Kuraldır: yenilgiyi zamanında kabul etmek, bozgunu önlemenin birinci şartıdır.

Durumu kabul edeceksin ki, yapabilirsen eğer kendini yeniden üretebilesin…

Yenisini yazabilmek için hikayenin bittiğini görmek gerekir.

Artık çok geç…

İsteyen istediği kadar konuşabilir, sen işine bak!