40 yıl olmuş. 26 Aralık 1978 Salı. Saat yaklaşık 15.00 civarı, kabindeyim. Nebil ile görüşüyordum. Nebil’in yanına biri girdi. Sigara istedi. O ana kadar İbrahim’i tanımıyordum. Hiç görmemiştim. Varlığından dahi haberim yoktu. Bizi tanıştırdı. “Bu işlere girerken iki şeye güveneceksin. Silahına ve yoldaşına. İbrahim sonuna kadar güveneceğin bir yoldaştır…”

Bu konuşmayı yıllar sonra telefonda konuşurken İbrahim’e anlattım.

İbrahim ile Sağmalcılar ceza evinde bir hücrede tanıştım. İlk ve son kez o hücrede karşılaştım. Başka da görüşmedik. Sayısız kez telefonda görüştük. Çok şey konuştuk. Tüm yoldaşları O’nu yazıyor. Bu yazı ile bir kez daha “ölü konuşturuculuğu” yapıyor ve Nebil’i bir kez daha konuşturuyorum: “Yoldaşına güvenmek…”

Not: Engin, İbrahim’i yazın diyor. Bu yazı zamanın gerisine bir remil atarak O’nun hakkında Nebil’in adına yazılmıştır.