Son 50 yılın en büyük dayanışma hareketinin merkezi Vietnam’dı. 68 kuşağı bu bağlamda Vietnam kuşağı olarak da bilinir. Vietnam’la dayanışmanın bulunmadığı ülke yoktu denilebilir.

Ardından Nikaragua ile ilgili dayanışma gelir. Vietnam kadar olmasa bile oldukça yaygındı.

Bu dayanışma devrimden sonra Sandinista yönetimi ABD’nin desteklediği Kontralarla savaşa girdiğinde özellikle büyümüştü.

Bir başka büyük dayanışma Güney Afrika ile ilgilidir. Öne çıkan isim Nelson Mandela’dır. Polis tarafından öldürülen Biko ile ilgili Joan Baes’in aynı adı taşıyan ünlü şarkısı vardır.

Steve Bantu Biko’nun “sessizlikte özgürlük yoktur” (There is no feedom in silence) sözü bilinir.

Bunlara 1990 sonrasında Küba ile dayanışma da eklenmelidir. SSCB’nin dağılmasının ardından Küba ekonomik olarak sıkıntıya girmişti ve her taraftan yardım yağıyordu. Mesela Fransız Komünist Partisi Küba’ya her ay bir gemi dolusu malzeme gönderiyordu.

Bu büyük dayanışma hareketlerinin ortak yönü var mıdır?

Vietnam, Küba ve Nikaragua konusunda karşıdaki güç ABD’dir.

Güney Afrika konusunda İngiltere’dir.

Dünyanın önde gelen bu iki emperyalist ülkesinden birisiyle şu veya bu nedenle uzun süren işbirliği yapıp ardından da dayanışma beklemeyin.

Mücadele ediyor olsanız bile dünya çapında geniş bir kesim dayanışmadan uzak durur.

Büyük dayanışmalar gücünü kaybetmiş görünüyor.

Yenileri hangi konuda ve nasıl ortaya çıkar, bilinmez.

Dar ama etkili dayanışmalar da yaşandı.

Mesela Venezüella’da Chavez yönetimi Küba’ya ucuz petrol verdiği gibi, Nikaragua’ya da uzun vadeli yüksek kredi verdi. O kadar ki çoğu insanın evsiz olduğu ülkede ev sorunu neredeyse sona erecekti.

Aynı yönetim daha az oranda desteği Bolivya’daki Morales yönetimine de sağlayacaktı.

Yardım konusunda fazla açıldıkları için –ABD ambargosunun sıkılaştırılmasıyla birlikte- Venezüella’da önemli ekonomik sorunlar ortaya çıkacaktı.

Nikaragua konusunda yazacağım kitapta yaygın dayanışmanın yanı sıra Chavez’in Sandinistlerin seçimi tekrar kazanmaları için sağladığı büyük destekten de söz edeceğim.

Yıllardan beri ABD’nin IMF aracılığıyla istediği partinin seçim kazanması için ekonomik destek sağlamasına alışmıştık.

Nikaragua örneğinde tersini yaşadık.

Latin Amerika ülkeleri hakkında bilgim fena olmamakla birlikte daha iyi öğrenmem gerekiyor…